Strona główna Spis treści

Poradnik Zielarza

Firma Produkty Choroby i leczenie Informacje Współpraca

[W przygotowaniu]

W górę

 

Arnika (Arnica montana)

Biedrzeniec anyż (Pimpinella anisum)

Cynamon cejloński (Cinnamomum Zeylandnicum)

Kwiat Lawendy (Flos Lavandulae)

Kwiatostan Lipy (Inflorescentia Tiliae)

Koszyczek Rumianku (Anthodium Chamomillae)

Ziele Dziurawca (Herba Hyperici)

Ziele Krwawnika (Herba Millefolii)

Ziele Piołunu (Herba Absinthii)

Ziele Pokrzywy (Herba Urticae)

Ziele Serdecznika (Herba Leonuri)

Ziele Tymianku (Herba Thymi)

Ziele Świetlika (Herba Euphrasiae)

Liść Babki Lancetowatej (Folium Plantaginis Lanceolatae)

Liść Melisy (Folium Melissae)

Liść Mięty Pieprzowej (Folium Menthae Piperitae)

Liść Podbiału (Folium Farfarae)

Liść Rozmarynu (Folium Rosmarini)

Liść Szałwi (Folium Salviae)

Nasienie Lnu (Semen Lini)

Kora Wierzby (Cortex Salicis)

Młode Pędy Sosny (Pini Turiones)

Szyszki Chmielu (Strobulus Lupuli)

Nagietek lekarski (Calendula officinalis)

Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum)

Jodła syberyjska (Abies sybirica)

Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus)

Goździkowiec Korzenny (Syzygium aromaticum)

Imbir lekarski (Zingiber officinale)

Kosodrzewina (Pinus mugo)

 

Arnika (Arnica montana)

powrót

Odwar stosowany jest zewnętrznie do okładów na stłuczenia, obrzęki, krwiaki, krwawe wybroczyny, stany zapalne skóry jako środek przeciwobrzękowy i ułatwiający wchłanianie wylewów podskórnych.

Biedrzeniec anyż (Pimpinella anisum)

powrót

Jako roślinę leczniczą anyż stosowano już w starożytności w Egipcie i Grecji. Stosowany szeroko jako przyprawa jak również w lecznictwie. We współczesnej medycynie anyż używany jest jako środek rozkurczowy i wykrztuśny, używa się go przy nieżytach żołądka i jelit, wzdęciach i niestrawnościach a także w astmie i stanach zapalnych górnych dróg oddechowych, oraz zwykłej chrypie. Owoc anyżu jest także dobrym środkiem mlekopędnym, picie herbatki z niego wskazane jest dla matek karmiących. Chroni doskonale przed ukłuciami komarów.

Cynamon cejloński (Cinnamomum Zeylandnicum)

powrót

Działa pobudzająco. Wiecznie zielone drzewo cynamonowe osiąga wysokość do 10 metrów. Rośnie na suchych tropikalnych obszarach leśnych południowo-wschodniej Azji i na wyspach Oceanu Indyjskiego. Jego duże, podłużne, skórzaste i mocno żyłkowane młode liście są często czerwone, lśniące. Kwiaty i małe owoce są niepozorne. Wszystkie części rośliny wydają charakterystyczną woń cynamonu. W hodowli w celu pozyskania kory cynamonowej ścina się rózgi długości laski. Ściąga się z nich korę, która ususzona trafia do międzynarodowego handlu. Z liści i gałęzi destyluje się gęsty, płynny, ostro pachnący olejek cynamonowy, stosowany w przemyśle perfumeryjnym. Cynamon jest także znanym lekiem ludowym przeciwko przeziębieniom. Cynamon od dawien dawna używano jako afrodyzjaka.

Kwiat Lawendy (Flos Lavandulae)

powrót

W zaburzeniach trawiennych jako środek wiatropędny, pomocniczo w nerwicach jako lek uspokajający.

Kwiatostan Lipy (Inflorescentia Tiliae)

powrót

W przeziębieniach jako środek napotny, w chorobach przewodu pokarmowego i wątroby jako pomocniczy środek pobudzający wydzielanie soku żołądkowego i żółci, w stanach napięcia jako środek łagodnie uspokajający.

Koszyczek Rumianku (Anthodium Chamomillae)

powrót

Wewnętrznie: napar stosowany jest jako środek przeciwskurczowy i wiatropędny, również jako przeciwzapalny w stanach zapalnych przewodu pokarmowego. Zewnętrznie: jako środek przeciwzapalny do płukania jamy ustnej, gardła, do okładów na skórę, także do lewatyw i tamponowania. Przeciwwskazania: nie stosować u osób uczulonych na rumianek

Ziele Dziurawca (Herba Hyperici)

powrót

Wewnętrznie: w osłabieniu czynności wątroby, w stanach skurczowych dróg żółciowych jako środek żółciopędny. W zapaleniu błony śluzowej żołądka i jelit jako lek ściągający i przeciwzapalny. Zewnętrznie: do okładów na trudno gojące się rany, odmrożenia, oparzenia, owrzodzenia żylakowe, ponadto do płukania jamy ustnej i gardła. Przeciwzapalne: nadwrażliwość na promienie ultrafioletowe, wysoka gorączka, znaczne uszkodzenia wątroby.

Ziele Krwawnika (Herba Millefolii)

powrót

Wewnętrznie: w zaburzeniach trawienia, zapaleniu przewodu pokarmowego jako środek poprawiający wydzielanie soku żołądkowego, wydzielanie żółci, rozkurczający i hamujący drobne krwawienia w przewodzie pokarmowym. Zewnętrznie: jako środek przeciwzapalny, przyspieszający gojenie ran.

Ziele Piołunu (Herba Absinthii)

powrót

Odwar stosuje się przy braku łaknienia i niestrawności jako środek armatyczno-gorzki, pobudzający wydzielanie soków trawiennych. Przeciwwskazania: okres ciąży i karmienia, choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, nadkwaśność. Nie zaleca się podawania dzieciom do lat 14.

Ziele Pokrzywy (Herba Urticae)

powrót

Odwar stosuje się pomocniczo w leczeniu dolegliwości reumatoidalnych, w profilaktyce i leczeniu stanów zapalnych dróg moczowych i piasku nerkowego jako środek wywołujący działanie moczopędne. Środki ostrożności: nie stosować w przypadku obrzęków spowodowanych ograniczeniem czynności serca.

Ziele Serdecznika (Herba Leonuri)

powrót

Napar stosowany jest w zaburzeniach rytmu serca o podłożu nerwicowym (uczucie kłucia serca), w nadmiernej pobudliwości nerwowej, pomocniczo w nadczynności tarczycy. Środek ma działanie uspokajające i rozkurczające.

Ziele Tymianku (Herba Thymi)

powrót

Wewnętrznie: w nieżytach górnych dróg oddechowych jako środek wykrztuśny. Ponadto stosowany w zaburzeniach trawiennych jako środek pomocniczy zwiększający wydzielanie soku żołądkowego. Zewnętrznie: do płukania w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła.

Ziele Świetlika (Herba Euphrasiae)

powrót

Świeżo przygotowany odwar ma działanie ściągające, łagodzi podrażnienia spojówek i brzegów powiek, stosowany jako środek o działaniu wspomagającym.

Liść Babki Lancetowatej (Folium Plantaginis Lanceolatae)

powrót

Wewnętrznie: odwar używany jest w stanach zapalnych i nieżytach górnych dróg oddechowych jako środek działający ściągająco i bakteriostatycznie. Zewnętrznie: odwar stosowany jest do przemywań i okładów lub do płukania jamy ustnej i gardła w stanach zapalnych błon śluzowych i gardła.

Liść Melisy (Folium Melissae)

powrót

W stanach pobudzenia nerwowego, bezsenności jako środek łagodnie uspokajający. Również w nieżycie żołądka i jelit oraz zaburzeniach trawiennych.

Liść Mięty Pieprzowej (Folium Menthae Piperitae)

powrót

Napar stosowany jest w zaburzeniach trawienia, skurczach żołądka, kolce jelitowej, braku łaknienia, chorobach wątroby i dróg żółciowych jako środek rozkurczający, wiatropędny, wzmagający wydzielanie soku żołądkowego i żółci.

Liść Podbiału (Folium Farfarae)

powrót

Pomocniczo w ostrych stanach zapalnych dróg oddechowych z objawami kaszlu i chrypki, lekkich stanach zapalnych jamy ustanej i leczeniu stanów zapalnych dróg moczowych i piasku nerkowego.

Liść Rozmarynu (Folium Rosmarini)

powrót

Wewnętrznie: w stanach skurczowych dróg moczowych, żółciowych i jelit, jako środek moczopędny, żółciopędny i wiatropędny. Zewnętrznie: do okładów w bólach mięśniowych jako środek wywołujący łagodne przekrwienie i działająco słabo przeciwbakteryjnie. Przeciwwskazania: nie stosować wewnętrznie w okresie ciąży.

Liść Szałwi (Folium Salviae)

powrót

Zewnętrznie: do płukania w stanach zapalnych jamy ustnej, gardła, anginie, ropnym zapaleniu dziąseł. w postaci okładów na powierzchowne stany zapalne skóry, uszkodzenia naskórka, trudno gojące się rany, oparzenia. Wewnętrznie: stosować wg wskazań lekarza. W stanach nieżytowych żołądka i jelit, w nadmiernej potliwości.

Nasienie Lnu (Semen Lini)

powrót

W chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy oraz przewlekłym zapaleniu żołądka i dwunastnicy jako środek osłaniający.

Kora Wierzby (Cortex Salicis)

powrót

Odwar stosowany w stanach gorączkowych (np. w przeziębieniu), w chorobach reumatycznych, bólach głowy, jako środek przeciw zapalny, przeciwgorączkowy i przeciwbólowy. Przeciwwskazania: nadwrażliwość na salicylany. Interakcje: ze względu na obecność salicyny mogą wystąpić interakcje podobnie jak w przypadku salicylanów. Napar z kory wierzby może nasilać działanie niesterydowych leków przeciwzapalnych i środków przeciwzakrzepowych. Środki ostrożności: u chorych na dychawicę oskrzelową oraz w okresie ciąży zaleca się skonsultować stosowanie naparów z kory wierzby z lekarzem.

Młode Pędy Sosny (Pini Turiones)

powrót

Napar ma działanie sekretolityczne, łagodnie rozluźniające śluz w drogach oddechowych. Stosowany pomocniczo w schorzeniach górnych dróg oddechowych, jako słaby środek wykrztuśny.

Szyszki Chmielu (Strobulus Lupuli)

powrót

Odwar stosowany pomocniczo w stanach wzmożonego napięcia nerwowego, niepokoju, trudności w zasypianiu oraz w zaburzeniach samopoczucia (np. okresu menopauzy), jako środek uspokajający i nasenny.

Nagietek lekarski (Calendula officinalis)

powrót

W stanach zapalnych przewodu pokarmowego. Działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, moczopędnie, żółciopędnie. Zewnętrznie: w trudno gojących się ranach, oparzeniach i stanach zapalnych.

Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum)

powrót

Kwiaty zawierają glikozydy, flawonoidy, cholinę i garbniki. Kora zawiera garbniki katechinowe, glikozydy kumarynowe, leukoantocyjany, saponiny. W owocach znajdują się glikozydy flawonowe, saponiny. Wszystkie surowce działają uszczelniająco na naczynia krwionośne i tonizująco. Działają także przeciwkrwotocznie, ściągająco, przeciwgorączkowo.

Jodła syberyjska (Abies sybirica)

powrót

Olejki aromatyczne (m.in. pinen, limonen, terpentynowy). Działa przciwzapalnie, przeciwreumatycznie, napotnie, przeciwkaszlowo. Do inhalacji górnych dróg oddechowych i nacierań.

Eukaliptus gałkowy (Eucalyptus globulus)

powrót

Liść eukaliptusa zawiera wiele rodzajów olejków eterycznych (eukaliptol, geraniol, felandren, limonen, pinen, cyneol i inne). Działa przeciwzapalnie, bakteriobójczo i wykrztuśnie.

Goździkowiec Korzenny (Syzygium aromaticum)

powrót

To rozgrzewające, aromatyczne ziele, nadające smak ostrym i słodkim potrawom. Napar goździkowy ma właściwości rozgrzewające, pobudzające i napotne. Należy go pić przy gorączce, wymiotach i nudnościach. Posiada właściwości pobudzające, rozkurczowe, odkażające, leczy nerwobóle, przeciwnowotworowe, przeciwpasożytnicze.

Imbir lekarski (Zingiber officinale)

powrót

Imbir to bardzo popularne w ziołolecznictwie lekarstwo. Jego łagodne, rozgrzewające, pobudzające krążenie i odprężające właściwości sprawiają, że stosuje się go w przypadku wielu dolegliwości. Szczyptę imbiru można dodawać do wszystkich środków stosowanych do leczenia nudności, skurczów żołądka, bólów menstruacyjnych, przeziębień, dreszczy oraz słabego krążenia krwi. Świeży starty imbir przyłożony w dole brzucha łagodzi bóle menstruacyjne.

 Kosodrzewina (Pinus mugo)

powrót

Pędy i pączki zawierają olejki eteryczne, związki goryczowe, żywice, garbninki, witaminy. Kora zawiera żywice, garbniki, sole mineralne. Pączki i pędy mają zastosowanie w kąpielach aromatycznych w nieżytach dróg oddechowych i kaszlu. Działają antybakteryjnie, wykrztuśnie i moczopędnie. Kora jest stosowana w biegunkach. Działa ściągająco, przeciwbakteryjnie i przeciwkrwotocznie.